ΓΑΤΟΠΑΡΔΟΣ

ΓΑΤΟΠΑΡΔΟΣ

 Σήμερα, λιγότερα από 12.500 τσίτα εκτιμάται ότι απομένουν σε 25 αφρικανικές χώρες, με τον μεγαλύτερο πληθυσμό, γύρω στα 2.500 άτομα, να φιλοξενείται στη Ναμίμπια. Περίπου 50-60 άτομα του ασιατικού υποείδους πιστεύεται ότι απομένουν στο Ιράν.

Το σπάνιο αιλουροειδές, γνωστό για την ταχύτητα των 120 χιλιομέτρων ανά ώρα που μπορεί να αναπτύξει καταδιώκοντας τη λεία του, προστέθηκε τώρα στη λίστα των απειλούμενων ειδών σε συνέδριο της διεθνούς Σύνθήκης για τη Διατήρηση μεταναστευσης, το οποίο πραγματοποιήθηκε στη Ρώμη υπό την αιγίδα του ΟΗΕ.. 

ΓΑΤΟΠΑΡΔΟΣ

Ο γατόπαρδος ή αλλιώς τσίτα, ή τσιτάχ, είναι το γρηγορότερο χερσαίο ζώο στον πλανήτη μας. Μπορεί να αναπτύξει ταχύτητα ως και 110 χλμ. την ώρα. Αυτό του επιτρέπει να κυνηγά πολύ γρήγορα θηράματα, όπως οι γαζέλες. Αντίθετα από τα άλλα αιλουροειδή, ο γατόπαρδος κυνηγά την ημέρα. Τα νύχια του δεν συστέλλονται και αυτό του επιτρέπει να γαντζώνεται στο έδαφος καθώς τρέχει και να επιταχύνει αστραπιαία. Αξιοσημείωτο είναι επίσης ότι μπορεί να στρίβει δίχως να μειώνουν την ταχύτητά του. Η ουρά του τον βοηθά να διατηρεί την ισορροπία του όταν τρέχει. Όταν δεν κυνηγά θηράματα, το τσίτα ξαπλώνει κάτω από τις σκιές των δέντρων και ξεκουράζεται. Η θηλυκή γεννά 3-6 μικρά τα οποία φροντίζει μόνη της μέχρι να φτάσουν την ηλικία των 18 μηνών και εγκαταλείψουν την μητέρα τους. Τα αδέλφια όμως παραμένουν και κυνηγούν μαζί, σαν ομάδα, μέχρι να γίνουν καλοί κυνηγοί. Ο γατόπαρδος μπορεί να εξημερωθεί εύκολα. Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι τους χρησιμοποιούσαν για να κυνηγούν  λαγούς και γαζέλες. Σήμερα το κυνήγι αυτό έχει εγκαταλειφθεί. Το 2008 συμπεριλήφθηκε στην Κόκκινη Λίστα των ειδών του πλανήτη που απειλούνται^[1]με εξαφάνιση. Ο γατόπαρδος ζούσε κάποτε σχεδόν σε όλη την Αφρική και τη Μέση Ανατολή καθώς και σε μεγάλο τμήμα της Ασίας.

ΛΥΚΟΣ

ΛΥΚΟΣ

Σύμφωνα με την ελληνική νομοθεσία και το Δασικό Κώδικα, από το 1969 απαγορεύεται η σύλληψη και η κατοχή του λύκου από ιδιώτη. Ο σημαντικότερος παράγοντας που επιδρά αρνητικά στην επιβίωση του λύκου είναι οι ανθρωπογενείς δραστηριότητες:

1. Η ανθρώπινη παρουσία ακόμα και στις πιο απομακρυσμένες περιοχές, στέρησε από το λύκο τους φυσικούς του χώρους. Πολλά τεχνικά έργα, η διάνοιξη δασικών δρόμων, τα τουριστικά θέρετρα δεν έλαβαν υπόψη τους και την παρουσία του λύκου.
2. Η επέκταση των βοσκοτόπων εις βάρος των δασικών εκτάσεων, οδήγησε στην υποβάθμιση των βιοτόπων του λύκου και στη μείωση της τροφής του (ελάφι, ζαρκάδι, αγριογούρουνο). Το παράνομοκυνήγι και η λαθροθηρία εξαφάνισε σε κάποιες περιοχές τα θηράματα των λύκων και έτσι κάποιες αγέλες αναγκάζονται να αναζητήσουν τη τροφή τους σε σκουπιδότοπους.
3. Η παράνομη θανάτωση λύκων από ορισμένους κτηνοτρόφους για την προστασία των κοπαδιών τους αποτελεί το σημαντικότερο κίνδυνο για την επιβίωση του είδους.
4. Παρατηρείται το φαινόμενο της παράνομης κατοχής λύκων από ιδιώτες, με τη δικαιολογία ότι χρειάζονται έναν "άγριο και δυνατό φύλακα".

ΛΥΚΟΣ

Ο Λύκος  είναι θηλαστικό της τάξης των Σαρκοφάγων . Έχει κοινή καταγωγή με τον σκύλο και θεωρείται πρόγονος όλων των ειδών σκύλων που υπάρχουν σήμερα. Οι λύκοι ήταν κάποτε άφθονοι και κατοικούσαν στη Βόρεια Αμερική, την Ευρασία και τη Μέση Ανατολή. Σήμερα, για διάφορους λόγους που έχουν να κάνουν με την εξάπλωση και τη δραστηριότητα του ανθρώπου, που συνεπάγεται την καταστροφή των τόπων διαβίωσης των λύκων αλλά και το εκτεταμένο κυνήγι τους, οι λύκοι υπάρχουν μόνο σε ένα πολύ μικρό κομμάτι της προηγούμενης ζώνης εξάπλωσής τους. Αναφέρονται ως απειλούμενο είδος εξαιτίας της δραστικής μείωσης του πληθυσμού του σε διάφορες περιοχές του κόσμου.

ΤΙΓΡΗΣ

ΤΙΓΡΗΣ

Το 90% του παγκόσμιου πληθυσμού των τίγρεων χάθηκε στη διάρκεια του 20ου αιώνα. Ειδικότερα η τίγρης της Σουμάτρας δεν ξεπερνά σήμερα τα 400 με 500 άτομα, ενώ κάθε χρόνο θανατώνονται τουλάχιστον πενήντα τίγρεις για το εμπόριο της γούνας τους. Σύμφωνα με έκθεση του WWF στο διάστημα 1998-2002 πέθαναν σε παγίδες 253 τίγρεις, ενώ ο βιότοπός τους μειώθηκε από 130.000 σε 42.000km².

Με βάση ένα πολυετές σχέδιο δράσης (2002-2010), η οργάνωση δίνει ένα σκληρό αγώνα για να εξασφαλιστεί η επιβίωση του είδους, αλλά και να διατηρηθούν οι τοπικοί πληθυσμοί, που εξαρτώνται από τους βιότοπους της τίγρης. Σε συνεργασία με άλλες περιβαλλοντικές οργανώσεις, και ύστερα από άσκηση πίεσης στην κυβέρνηση της Σουμάτρας, το WWF πέτυχε να ανακηρυχθεί η περιοχή Tesso Nilo - ένας από τους σημαντικότερους βιότοπους της τίγρης - σε εθνικό πάρκο.

ΤΙΓΡΗΣ

Η Τίγρη  είναι Σαρκοφάγο θηλαστικό, της οικογένειας των αιλουροειδών και είναι ένα από τα πιο μεγάλα σαρκοφάγα. Είναι διαδεδομένο σε πολλές περιοχές, από τη Σουμάτρα και την Ιάβα μέχρι την Περσία, σε ζώνες που παρουσιάζουν πυκνή βλάστηση και σε υψόμετρο μέχρι 2000 μέτρα. Το τρίχωμά της έχει άσπρο χρώμα στην κοιλιά, ανοιχτό κιτρινοκόκκινο στο υπόλοιπο σώμα και είναι διακοσμημένο με χαρακτηριστικές μαύρες λωρίδες. Στα υγρά και θερμά κλίματα το τρίχωμά της είναι πιο αραιό και απαλό από ότι είναι σε ψυχρότερα κλίματα. Σε περιοχές που τα χιόνια διατηρούνται για μεγάλο χρονικό διάστημα, το τρίχωμά της παίρνει γκριζόλευκο χρώμα. Στα δάση της Μαλαισίας υπάρχουν μαύρες τίγρεις. Τα αρσενικά είναι πιο μεγαλόσωμα από τα θηλυκά και το μήκος του σώματός τους φτάνει τα δυόμισι μέτρα. Η ουρά, που έχει κι αυτή μαύρες λωρίδες, έχει μήκος 1,30 μ. Το ύψος του ακρωμίου κυμαίνεται από ενενήντα εκατοστά μέχρι ένα μέτρο και το μέγιστο βάρος από 280 μέχρι 300 κιλά. Θεωρείται είδος υπό εξαφάνιση, ενώ οι κύριες του απειλές είναι η υποβάθμιση του φυσικού του περιβάλλοντος και η λαθροθηρία.

ΚΟΚΚΙΝΟ ΕΛΑΦΙ

KOKKINO ΕΛΑΦΙ

Οι πληθυσμοί του Κόκκινου Ελαφιού, του μεγαλύτερου φυτοφάγου ζώου της Ελλάδας, έχουν συρρικνωθεί σε τέτοιο βαθμό, ώστε το είδος χαρακτηρίζεται πλέον ως κρισίμως κινδυνεύον, σύμφωνα με το Κόκκινο Βιβλίο των Απειλούμενων Ζώων της Ελλάδας.

Όπως αναφέρει στην ιστοσελίδα της η WWF, κάποτε ζούσε σε ολόκληρη τη χώρα, ενώ σήμερα εντοπίζεται μόνο στην Πάρνηθα και περιορισμένα στην Ροδόπη.

Οι πληθυσμοί του Κόκκινου Ελαφιού, σε ειδική μελέτη με τίτλο «Έρευνα Οικολογίας του Κόκκινου Ελαφιού στο Όρος Πάρνης», η περιβαλλοντική οργάνωση WWF Ελλάς κατέγραψε τα σημαντικότερα στοιχεία που αφορούν τον πληθυσμό της Πάρνηθας, τον ακμαιότερο πληθυσμό Κόκκινου Ελαφιού της χώρας.

Σύμφωνα λοιπόν, με τα αποτελέσματα της έρευνας ο αριθμός των ελαφιών της Πάρνηθας δεν ξεπερνά τα 600.

ΚΟΚΚΙΝΟ ΕΛΑΦΙ

Η ονομασία κόκκινο οφείλεται στο καφε-κόκκινο χρώμα του τριχώματος και έχει δοθεί στο ελάφι αυτό, για να ξεχωρίζει από το άλλο είδος ελαφιού της Ελλάδας, το πλατώνι . Το κόκκινο ελάφι υπάρχει σε όλη την έκταση του Δρυμού. Τον χειμώνα κατεβαίνει σε περιοχές με μικρότερο υψόμετρο για αναζήτηση τροφής. Το φθινόπωρο, που είναι η περίοδος αναπαραγωγής του, οι φωνές των ενήλικων αρσενικών που καλούν τα θηλυκά, ακούγονται σε όλο το βουνό. 

ΤΑ ΖΩΑ ΜΑΣ ΚΙΝΔΥΝΕΥΟΥΝ!!!

 Με το πέρασμα του χρόνου όλο και περισσότερα ζώα στον πλανήτη μας κινδυνεύουν.Μοναδικά είδη ζώων εξαφανίζονται και το οικοσύστημα στερείται σημαντικούς οργανισμούς.Εμείς οι άνθρωποι αντί να τα φροντίζουμε και να τα προστατεύουμε τα χρησιμοποιούμε για να πετύχουμε προσωπικά συμφέροντα και για να αποκτήσουμε κέρδος  και χρήματα.Όλοι μας οφείλουμε να ευαισθητοποιηθούμε και να συμμετέχουμε σε έναν "αγώνα" για την προστασία των ζώων. Παρακάτω λοιπόν θα αναφερθούμε σε πολλά από αυτά.